Met het schilderij 'Ik ben een Vrouw' doe ik mee aan de reizende tenstoonstelling Mea Vulva / Mooi Kut die eerst Groningen, dan Nieuwegein en Belgie aandoet.

Ik maakte dit schilderij in 2004 als onderdeel van een experiment hoe ver ik kon en wilde gaan in het mezelf blootgeven -letterlijk en figuurlijk. het is het laatste deel van een serie van 7 zelfportretten waarin ik de facetten die mij als mens definiëren één voor één uitbeeld:

Ik overleef

Ik leef

Ik hoop

Ik vrees

Ik schilder

Ik hou van mij

Ik ben een vrouw.

Tevens staat de serie symbool voor de groei die ik in de periode van 2000 tot 2004 (en nog steeds) doormaak naar meer bewustwording, zelfkennis, kwetsbaarheid, openheid en kracht.

Ik wil laten zien dat je in openheid en kwetsbaarheid de dialoog kan aangaan. Dan gaat het niet meer om macht, maar om kracht. 

Vulva To GO!

De tasjes in de serie Vulva to Go! zijn bedoeld als humoristische noot in de Mea Vulva exposities. Tassen en schoenen zijn voor veel vrouwen een bron van lust, wanhoop, hebberigheid en pijn.

In de 19 eeuw werd er door psychologen een relatie gelegd tussen de aard van de vrouw (frigide of losbandig) en haar tas.

Stond de tas open dan was de vrouw gemakkelijk benaderbaar. Was de tasgesloten, dan niet.

Deze relatie vertaal ik letterlijk naar een vulva-tas.

Mooie bijkomstigheid is dat je er met je hand inmoet om er iets in testoppen... of uit te halen.

En dat het iets kostbaars bevat is ook een toepasselijke analogie.