De installatie werd geïnspireerd door Dante's meesterwerk De Goddelijke Komedie: we maken net als in het boek een wandeling van 100 stadia doorheen hel, louteringsberg en paradijs, doch we verdwalen in de hel. De trip wordt een nachtmerrie. De pop - metafoor voor de vrouw in conflictsituaties - , zowel maatschappelijk als familiaal, ondergaat: ze heeft geen verhaal en is in wezen onschuldig. De handeling gebeurt door 'iemand' - steeds in een witte overjas. Hij voert uit, in opdracht of niet.

90 % van de handelingen werden ooit gebruikt van mens tot mens, sommigen zijn nog van toepassing... Bijna steeds zijn de daders mannen, en de slachtoffers vrouwen.

De verpakking verwijst naar de keerzijde van internet & globalisatie: de wereld in al haar facetten als supermarkt, te consumeren of niet.

trefwoorden: La Divina Commedia, Darwin's Nightmare (docu, 2004), schuld en onschuld, Milgram-experimenten (1974), American Dream, kunst als consumptiemiddel, slachtoffer/beul

Meer over Kris Rens

"Ik ben verbonden aan een lokaal kunstenaarsgezelschap OXOt genaamd (laagdrempelig, gericht op kansarmen en mensen komend uit de geestelijke gezondheidszorg). het woord OXOt is eens uitgesproken het dialect voor 'ook zot'... Alle info op www.oxot.be

Verder heb ik geen eigen site. Wel is er een videoclip van mij te vinden op www.myspace.com/vicbelgium (klik door naar 'video's' onder de foto/schilderij)"