D E K L I M R O Z E N B L O E M
De klimrozenbloem die haar vulva was
De lianentranen die haar vulva schaterlachte
De troost, de geheimnis, de zalving die
haar vulva schonk
De woordenloze ritmes, de bewegingen van ultiem
en sprakenloos samen die haar vulva maakte
De weidse einders, de grenzeloze vertes, de
ontastbare vergiffenis gevonden in haar vulvaschoot
De ultieme kussen, de ultieme dromen, de
ultieme omknelling van haar trouwe vulva
De herbergzame moerassen, de zekere frisse
waterputten, de glinsterende oceanen van
haar vulva
Nu – op dit eigenste moment – kan ik misschien voor een
Weinig alles begrijpen
Nu – op dit eigenste moment – kan ik misschien alles
Een beetje vatten
Nu brandt misschien eventjes de lamp.
Het vagijntje van die lange blonde bij Hotel des Roses
Het suikerpotje van die zwartharige met haar
peilloos diepe ogen
Het dal van die jonge limburgse met haar zachte
Zuchtenklanken
Het koffieboontje van de nagelvijster bij wie werkelijk
Alles mocht
De framboos van de andere slecht geblondeerde die
Dringend geld nodig had voor een radiootje
De pruim van zij die in slaap viel, bijna voor goed
De noot van zij die zo stoned was dat ze moest
Braken
De liefdesburcht van zij die nog maar net in
De stad was en té triest oogde, en té verloren
De moederschoot van haar die altijd aan haar
zoontje dacht
Het dingetje van dat scharminkeltje, te wankel,
Te bevend
Het muizenmondje van haar die altijd het laatste
Centje uit mijn beurs perste, heerlijk brutaal
En lekker
Het oventje dan haar die altijd Russische romans
Stond te lezen op straat
Het suikerpotje van het opdondertje met gabberkleren
De peulschil op beentjes die ze was en hoe
Ze altijd verschrikkelijk gehaast van hot naar
Her donderde
De spleet van haar die een voortand miste.
Jullie waren lief.
Jullie waren onmisbaar.
Jullie stonden altijd voor me klaar.
En jullie waren het allemaal eens :
Die Maarten Otten heeft toch wel heel veel
Meer noten in zijn bek dan tussen zijn benen.
Jullie zuchtten allemaal in koor :
Die maarten Otten zit er helemaal door.
Want liefde bedrijven en harten breken
Het is een spel voor zotten
Idioten
En krapuul.
Ik heb er mijn buik van vol.
Ik heb er mijn buik van vol.
Ik wacht slechts op mijn
Meisjesbroertje,
Mijn zielenvriendinnetje.
Mijn redding uit dit rattenhol.
Mijn redding uit dit rattenhol.
Al die roededrift en al die vulvavrede.
Al die roededrift en al die vulvakalmteroes.
Al die roedrift en al die zachte vulvageheimen.
Al die roedrift en al die eerbare vulvagrenzen.
Al die roedrift en al die bescheiden vulvasnikken.
Want ik ben stemloos
Machteloos
Mijn pen is mijn enig wapen.
Ik mag dan wel geen slager zijn
Ik ben al diep en lang genoeg
Tot mijn ellebogen in het vlees
Van de roodrossige gebuurten gezonken.
Maar ik bleek machteloos,
Stemloos,
Mijn pen mijn enig wapen.
Ik mag dan wel geen bakker zijn
Ik heb al menig gloeiend broodje
Uit de broeierige ovens
Van zovele zinloze nachten
Vol zinnelijkheid geschoven.
Maar ik bleek stemloos,
Machteloos,
Mijn pen mijn enig wapen.
Ik mag dan wel geen redenaar zijn
Ik heb al talloze dieprode woorden
Tot U gericht, mijn minnemoertje,
Mijn Maria Magdalena, mijn viooltje,
Mijn likeurkeldertje, mijn viooltje.
En je las mijn woorden
En dat was niet doen alsof.
En je las mijn woorden
En dat was niet doen alsof.
Want ik ben stemloos,
Macteloos, mijn viooltje
Mijn pen is mijn enig wapen
Mijn pen mijn strijkstok
Woorden-klanken op papier.
Mijn viooltje,
Zeg nu eens iets
Zeg nu eens iets
Zeg nu eens iets.
Ik mis je tedere verstand.
Ik mis je tedere verstand.
Ik mis je tedere verstand.
Ik mis je tedere verstand.
Ik mis je tedere verstand.
Ik mis je tedere verstand.
Ik mis je tedere verstand.
Ik mis je tedere verstand.
Ik mis je tedere verstand.
Ik mis je tedere verstand.
Maarten Otten
G E D I C H T E N
Niet alleen beeldend kunstenaars lieten zich inspireren door het thema. Ook diverse woordkunstenaars droegen hun kunst bij.
Een aantal van die gedichten zijn op deze site geplaatst.
.............................
28 SEPT. t/m 13 OKT. 2013 • PROZITRON AKEN
De expo
MEA VULVA
is mede mogelijk
gemaakt door:
