Het schilderij  "MEA VULVA" stelt een jonge dame voor die aan haar lijf geen polonaise wil; ze is meer dan tevreden met haar lichaam en heeft er absoluut geen behoefte aan om aan haar lichaam te laten sleutelen.(vagina, borsten. gezicht enz. denk aan Marijke Helwegen) Ze is een voorbeeld voor alle onzekere vrouwen die bang zijn niet mooi genoeg gevonden te worden en zich daarom maar  pijnlijk laten verminken omdat ze dan denken beter in de smaak te vallen bij iedereen, maar vooral bij de zogenaamde "vriendinnen", welke wel al een standaardvagina hebben laten maken; vandaar het kutbehangetje, het wordt zo één eenheidsworst, allemaal hetzelfde! Lieve dames: Laat je niet verminken, geniet van je diversiteit, als iedereen hetzelfde wordt, is er straks niet meer aan. Mijn lieve grootmoeder zei vroeger al: Verandering van spijs doet eten! En zo is het!!!

"Wensbron"

Hoe meer ik naar je toe nijg
de krachtiger het verlangen
om je te behagen
te strelen en te proeven
je te vullen en vervullen
jij lustopwekkend moois
'k zag je ook in andre tijden
de barenspijnen, het hevig lijden
heel even, maar toch vreselijk
alle hechtingen ten spijt
ben 'k aan je gehecht
verknocht, verliefd
nog steeds, steeds weer
vervul je mij vol verlangen
laat mijn bloed harder kloppen
mij in extase vloeiend
tot hoge hoogten brengend
jij zoete mond
poel van wellust
bron van het bestaan
ik dank moeder natuur
voluit op mijn blote knieën
voor dit wondere wensputje
dit Goddelijk orgaan!

Meer over

Gert de Goede