Er was, niet eens zo lang geleden
een prinsesje die Doorndoosje werd genoemd,
door haar goedbedoezelde moeder, die (zij het
een tikje jaloers) het beste met Doorndoosje voor had.
Zij droeg de slager op handen en vroeg hem
de clitoris die diep in Doornsdoosje was verscholen te doden.
Breng het op een gouden schaaltje sprak zij plechtig
en stuurde de slager naar het slaapkamertje van Doorndoosje.
De slager die Doorndoosje daar zo vredig zag slapen kreeg
(dankzij wroeging) medelijden,
en dacht wat de heck, deze belofte kan de wilgen in.
Met een vlijmsnelle beweging sneed de slager het topje
van zijn pink af en legde die op het gouden schaaltje,
stopte zijn pinkvinger in zijn neus en deed of die bloedde.
De moeder werd furieus toen zij de nagel
op de veronderstelde clitoris zag....
het genegen geloof was ondermijnt
het terreur krijgt teneur, krijsende zij,
kermend versteende de moeder
en werd een blok aan ieders been.
De ijzeren wil van een geloof veranderde
het schaamhaar van Doorndoosje in een
ondoordringbare pannenspons,
goed voor 100 jaar vrouwen-dom

S@K