Utopia?

De wrede en barbaarse gewoonte om meisjes te besnijden.

Hoe zijn ze in vredesnaam op het idee gekomen.

Sommigen doen het zo: met een nijptang alles wat ze te pakken kunnen krijgen van de genitale delen van een meisje vast te knijpen en langs de tang , zonder verdoving met een groot  slagersmes  af te hakken.  Op andere plaatsen doen ze het met scheermessen. Sommigen beweren dat de clitoris binnendoor naar het hoofd van de vrouw zal groeien en dat zij en iedereen in haar omgeving dan dood zal gaan. Anderen beweren dat het moet van Allah.

Het kan niet anders dat dit alles te maken heeft met een diepgewortelde angst voor  de vrouwelijke lust. Het idee van het bestaan van een vagina dentata is daar ook een uitvloeisel  van.

Maagdelijkheid moet bewaakt en gecontroleerd. Controle in de huwelijksnacht. Er moet bloed vloeien. Ook in onze cultuur is dit niet lang geleden.

De idiotie van schaamlipcorrectie.

Waarom willen meiden dat? Omdat er overal afbeeldingen te zien zijn, zoals een vulva er uit zou moeten zien: versneden en geschoren als een babykutje. Allemaal precies hetzelfde. Vrouwen denken daardoor dat alles wat maar eventjes anders is, een afwijking is en er af moet.  De vele op geld beluste plastisch chirurgen wakkeren dit aan. Problemen bij sex en relaties zijn het gevolg. Zelfs in het kutblad van Goedele Liekens staat zo’n weerzinwekkende fotoserie van vulva’s voor en na de  mishandeling door plastische chirurgie. Soms wordt er dan gezegd van enkele der voorbeelden: “ja, maar van die kan ik het me voorstellen, die zal wel pijn hebben bij het fietsen”. 

Ja, er zullen massa’s vrouwen zijn die pijn hebben bij het fietsen. Dan ga je toch niet in al die vrouwen snijden!!! Dan moeten er toch  vrouwvriendelijker fietsen ontworpen worden! 

We kunnen maar een ding doen: er open over zijn, laten horen en zien dat een vrouw goed is zoals ze is. Er hoeft niet in gesneden te worden. Ongeschonden door messen, betekent niet dat ze ongecontroleerde waanzinnige lust tentoon zal spreiden (zoals besnijdenaars schijnen denken) of dat ze niet mooi genoeg is (zoals sommige plastisch chirurgen ons wijs maken).

Verschil mag er zijn: we hebben toch ook allemaal  verschillende ogen, neuzen en oren…Opgroeiende meisjes  weten dat  haar lichaam verandert in de puberteit en mogen ook weten dat  het goed is. Ze zal er niet meer als een baby uit hoeven te zien, maar mag er als een volwassen vrouw uitzien.

Dat gesnij in de vulva is vrouwenhaat. Vrouwen die denken dat ze het willen, hebben zich wijs laten maken dat ze niet goed zijn zoals ze zijn. Dat is toch heel verdrietig, als je je eigen lijf niet kunt accepteren. Het lijkt wel of de vulva er helemaal niet mag zijn. 

Dat is toch te gek.

Maar de vulva is goed zoals zij is.  

De vulva: die geinige frutseltjes aan ons lijf, die allerliefste handtekening van moeder natuur.

Laten we ons dat niet laten ontnemen.

Ode aan de vagina.

Meer over

Anneke de Vries